Zaburzenia hormonalne, a zachowanie kotów

Mój 5-letni kot od kilku miesięcy dziwnie się zachowuje. Zrobił się agresywny, atakuje mojego drugiego kota. Wykonano u niego podstawowe badania krwi, które nic nie wykazały. Teraz usłyszałem, że może to tarczyca, ale jakoś nie chce mi się wierzyć, żeby agresja była objawem chorej tarczycy.

Co prawda nie wiem, jakie dokładnie badania miał wykonane Pani kot, ale jeśli badanie tarczyc nie zostało przeprowadzone, to wskazane jest, aby je wykonać. Wiąże się to z tym iż zaburzenia hormonalne jak najbardziej mogą wypływać na zachowanie kota i wywoływać agresję, a do takich należą właśnie niedoczynność tarczycy czy cukrzyca. Także choroby somatyczne wywołujące szeroko pojęty ból i dyskomfort mogą przyczyniać się do narastania frustracji, a co za tym idzie – agresji. Do takich chorób możemy zaliczyć guzy mózgu, padaczkę, encefalopatię niedokrwienną kotów oraz urazy układu nerwowego. Także zaburzenia kostno-stawowe, np.: zapalenie stawów lub nadmiar witaminy A (doprowadzająca do zmian wytwórczych w układzie kostnym) mogą wywoływać zachowania niepożądane u kota, nie wspominając o agresji na tle behawioralnym, związanej z obecnością czynników drażniących, od których zwierzę nie może się uwolnić, agresji terytorialnej lub związanej ze stresem.

Jak widać, lista chorób jest długa, jednak ze względu na częstość występowania nadczynności tarczycy – jest to jedna z chorób, którą należałoby wykluczyć jako pierwszą.

Nadczynność tarczycy jest najczęściej rozpoznawanym zaburzeniem endokrynologicznym u kotów w średnim i starszym wieku. Jednocześnie nie są znane przyczyny rozwoju tej choroby. Dotychczas ustalono jedynie listę czynników, które prawdopodobnie mogą przyczynić się do rozwoju niedoczynności, Wśród nich możemy wyróżnić: żwirki zapachowe, skarmianie mokrą karmą (przyczyną nie jest sama mokra karma a bisfenol A lub ftalany obecne w opakowaniu i przechodzące do pokarmu), czynniki genetyczne (u kotów himalajskich stwierdzono większy odsetek zachorowań).

Z początku objawy mogą być mało zauważalne dla właściciela, a jeśli już są widoczne, to często interpretowane są jako objawy starzenia się. Do najczęstszych z nich należą: utrata masy ciała przy jednoczesnym dużym apetycie i dużym lub nadmiernym pragnieniu. Zwiększona wokalizacja, nadmierne linienie, zmiana zachowania np.: posmutnienie lub pobudzenie, zwiększona aktywność i agresja. Należy pamiętać o tym, że rzadko zdarza się, aby wszystkie objawy występowały jednocześnie. Często kot wykazuje tylko jeden z nich albo żaden. Nieleczona choroba będzie objawiała się szybką męczliwością, osłabieniem mięśni, atakami padaczkowymi i z czasem doprowadzi do wyniszczenia organizmu, dlatego warto wykonywać profilaktyczne badania tarczycy u kotów powyżej 5 roku życia.